I. MİLYONLARIN KALBİ

 

Milyonların kalbinden sesleniyorum

Azıcık inat

Ve harp ustası bir niyet

Biriktirdiğimiz budur

Hükmümüz budur!

Ne ki bir kış gecesi üşümüş ellerim

Vardiyada

umutsuzca çığlığım kalmış duvarda

sakinlemişim sonra

     beraat etmiş kardeşim

güneş doğmuş

ışımış tenimde

İyi şeyler düşünmüşüm

Yüzümde yaşam belirtisi

Geçmişim makinanın başına

Ama başkası

     Ve bir başkası daha sözün mızrağında

Unutmuyorum

Unutmuyorum

Biri onarılırken

Milyonlarcası hala kırılgan