Kısa öz geçmişim

Baktım herkes kitap yazıyor, ben de şiir yazmak istedim...
büyük adam olamadım ama "Halimce Bedreddinem"

Perşembe, Haziran 12, 2014

BİZİM BÜYÜK ÇARESİZLİĞİMİZ*


Büyük evler, upuzun çarşılar gibidir.
Başı sonu yok bir dünya...
Büyük evler, insanı yalnızlaştırır, iliklerine değin öldürür duygusunu insanın
Adam gibi adamlar,
kadınlar,
çocuk heyecanı
camekânlarına nakşedilir
büyük evlerin.
Duvarlar,
görece daha kalabalıktır büyük evlerde. İnsan, insanın sesine sağırdır;
tabiat,
çocukların ikizi değildir bu evlerde
...

Bir göz odada
sevdiklerine sımsıkı bağlıdır
herkesin çocukluğu,
hatırladınız mı?
Eskiye davranması bundandır
uyanır uyanmaz insanın.

Korkuyoruz Edip!
Nihat abi sen de tanık ol,
Metin abi ve hepiniz…
Ben ki nice ümitleri var etmiş
büyük insanıyım Nazımın,
Tanrının oğlu değilim
Sadece
Kör
Ve
Sağırdım
altı yüz bin yıl
kadar ovada
Kuşku yok, tırmanacağım aklımın mahremine.
Fakat bu kaldırım boşluğu,
bu asansör uğultuları
çarçabuk evlere çağırıyor beni,
korkuyorum!
Ne çabuk unuttum hâlbuki
küçük kıyıları vardı akarsuların!
elmanın yeşili,
kadınların kokusu...
Korkuyorum,
bizi adam eden yağmurları
hiçe sayacaklar
diye korkuyorum
Büyük evleri,
bizimkilerin yerine dikecekler
diye korkuyorum


Ve ayrıca inat diremekten
yoksun büyüyor
zavallı hane halkım,
onlar için
iki defa korkuyorum,
       baba duyuyor musun?
...

Bir gün soracak oldu ellerim
kendi derisine
Bu kadar tanrı,
      böyle uçsuz bucaksız gökler,
bu dağ küskünü çilekler neden?
Gölgesinde büyüdüğüm bu dut ağacı
neden bodur kalmada?
Benim bu yaşta
köşe bucak aradığım liman
hangi suyun ardılıdır?
Denizim sonsuzluk hissi verir de,
akarsular neden öfkemi çorak bırakmada?
Bu büyük evler neden,
ölü deriyi neden taşır teninde insan?
...

Bir gün düşünceler aklayacak bizi
ansıdın mı çocuğum?
Bir gün yeniden soracaklar Anka’ya,
bu beş para etmez masalın
neresindedir giz!
Ya siz sevgili yurttaşlarım,
siz hangi evlerde büyüdünüz
de
böyle başı sonu muamma
kederlerle
dayandınız sokağa!

Yüzünüz bile
daha değmemiş toprağına insanın
Korkuyorum
En çok da sizin uysal ellerinizden korkuyorum!
Mesela seni
hep yalnız hatırlayacağım Amador.
Büyük yalnızlığı insanlığın
...



NOT:Şiirin başlığı Barış Bıçakçı'nın romanından alınmıştır





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder