Daracık bir sokaktan
ışık sızdı içeri
çoğaldı eşikte
radyo sustu
yerini kekeme bir uğultu aldı
yan odada sedire sığındı çocuk
birileri daha girdi içeriye
ses duvarda yankıdı
gölge duvarda büyüdü
korku da öyle...
Çok sürmedi bu hal
çapraz mesafede kanlı fırçalar indi duvara
hiçbir şey hissetmemiş gibi
oracıkta bekliyordu duvar
yorgun ve geniş bir yüz
"tamam!" dedi.
"tamam!" dedi korkuyla eğilen yüz
boşlukta bir el bırakıp ayrıldılar
ışık kayboldu
musluktan bir damla sızdı sessizce
ömrünün orta yerine düşüverdi çocuğun
öylece donuverdi her şey bir müddet
...
kanın pıhtısından başka gölgeler belirdi
sonra
fakat epey beklemişti zaman
tavana belermiş bir bakışı
alıkoyamadı hiç bir el
...
ışık tekrar sızıncaya dek beklediler
güneş, burnunu çıkarıp yansıdı dağa
dağ öfkeyle salladı gövdesini
...
kandili sönmüş bir çift göz
ve
iki el buldular orta yerde amaçsız
on üçü bulup
dörde böldüler
gölgelerden biri
yabani bir erinçle davranmıştı silahına
..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder